Welkom!
Ik ben Akkie Willemsma, het brein achter Orbis Canis. Mijn verhaal begint in 1991, het jaar waarin ik op de wereld kom, nog geen idee hebbende van mijn passies, ambities en dromen. Voor zolang ik mij kan herinneren, staan dieren centraal in mijn leven. Dit begint pas écht in 2006: we adopteren Boris, een Friese Stabij van een half jaar. EINDELIJK mogen we een hond hebben.
Een beste vriend, een familielid, een spiegel
Je raadt het al, Boris verovert een plekje in mijn hart. Uiteraard (ja, op deze leeftijd kwam mijn perfectionisme al om de hoek kijken) heb ik mij ver van te voren al verdiept in het gedrag van een hond en al helemaal uitgestippeld hoe we hem op gaan voeden. In plaats van na schooltijd af te spreken met vriendinnen, ga ik naar huis om met Boris te wandelen. Anderhalf jaar lang is Boris mijn maatje door dik en dun – tot hij plotseling overlijdt op 2 jarige leeftijd.
Het verlies van zo’n dierbaar gezinslid is niet in woorden uit te drukken. Jarenlang heb ik mij schuldig gevoeld over het veel te vroege overlijden van Boris. Hadden we maar… Wat als… Een sterk verantwoordelijkheidsgevoel kwam om de hoek kijken. Met alle goede bedoelingen heb ik “gefaald”. Nu, vele jaren wijzer, kan ik er iets nuchterder naar kijken. Jeetje, wat waren we toen nog onwetend. In het gedrag had ik me enorm verdiept, maar wat wisten we eigenlijk van voer en gezondheid? Wat was “normaal” voor een jonge hond? Het was een slechte eter, met slechte ontlasting. Had hij misschien toch al langere tijd wat onder de leden? We hebben van alles geprobeerd met voer, zonder het gewenste resultaat…
Wat zou ik veel dingen nu anders aanpakken. Had ik het met de wijsheid van nu kunnen voorkomen? Dat zal ik nooit weten. Maar dan zou ik in ieder geval hebben geweten dat ik er alles aan had gedaan om hem gezond oud te laten worden.
Al vrij snel besluit ik mijn kennis over honden te willen vergroten, en niet alleen zelf een betere eigenaar voor mijn hond te zijn, maar ook anderen te kunnen helpen een betere eigenaar voor hun hond te kunnen zijn. Ik studeer Dierwetenschappen in Wageningen, doe in mijn vrije tijd veel ervaring op met allerlei soorten honden, en blijf zoekende hoe ik hier verder invulling aan wil geven.
In de tussentijd voldoet mijn leven eindelijk aan het eisenpakket dat ik gesteld heb om zelf voor een hond te kunnen zorgen. We verwelkomen Pongo in ons huis; dit kleine bolletje wol verdient alleen het allerbeste. Pongo is mijn verantwoordelijkheid, dus aan mij de taak om hem de beste verzorging te geven. Ik wil deze keer écht zeker weten dat ik er alles aan heb gedaan om Pongo een zo lang mogelijk leven in de best mogelijke gezondheid te geven. En zo gaat mijn zoektocht verder, ik speur het hele internet af om tot in de puntjes uit te zoeken welke voerkeuzes er allemaal zijn, wat de voedingswaarde is, en hoe ik de beste voeding voor mijn puppenkind ga kiezen. Ik zie om mij heen dat ik niet de enige ben die graag goede voeding voor zijn hond wil.
Spreekt mijn verhaal jou aan? Wil je er ook alles aan doen om je hond zo vitaal mogelijk oud te laten worden? Twijfel niet langer en neem contact met mij op. Ik help je graag!